De dag voor m'n tweede reis

De dag voor m’n tweede reis
Ik zit vlak voor mijn vertrek naar Kenia nog even twee dagen in ENTEBBE. Nu moet ik even kiezen tussen de klanken die van buiten komen of de muziek die Ronald me heeft opgestuurd. Naast het hotel is een kerk en vanuit die kerk komen allerlei muziekklanken zoals je die regelmatig te zien krijgt in films over het zuiden van de Verenigde Staten. Veel swingde muziek en dat in de vorm van een kerkdienst. Op zich dus best behoorlijk gezellig maar het haalt het niet bij de vorige keer dat ik hier was. Vlak voor kerst was het iedere dag raak als voorbereiding voor de ultieme uitvoering, maar nu pas een deel van de zondag en dus best gezellig. Toch blijft het dilemma van de stick bestaan…..
Het volgende dilemma “To feed or not to feed” . Waar in JUBA de maaltijden qua tijden en locaties redelijk bekend zijn is het even anders. Gelukkig heb ik een goede bakker gevonden waardoor ik wat normaal broodwaar kan kopen. Overigens was de volledige vis gisteravond ook niet te versmaden en voor vanavond zien we wel weer. Blijft natuurlijk de vraag wat we volgende week tijdens de safari door Kenia krijgen maar wat ik uit de folder begrijp is het goed.
Best een goed vooruitzicht over 24 uur voor iets meer dan een week herenigt met het meisje na meer dan 2 maanden gescheiden te zijn geweest. Dat alles op het grootste dierentuin avontuur dat je je kunt voorstellen. Beekse Bergen en zo kunnen hier een puntje aan zuigen. Maar voorlopig moet ik er nog even zien te komen maar de tickets zijn binnen en ik ben al ingecheckt dus alles in orde.
Eigenlijk zouden we naar het zwembad gaan maar omdat mijn Canadese collega daar gisteren zo is verbrand, durft hij nu niet meer en ben ik maar naar het winkelcentrum gegaan. Ik had dus alles ingepakt behalve een paar normale sokken. Op zich een leuk wandelingetje van een half uurtje heen en dan weer terug. Als je dan halverwege bent zie je opeens een boom van een metertje of 20 hoog met in de top een aantal Mariboe nesten en daaraan vast de nesten van wevers. De wet van Murphy schrijft voor dat je dan geen fototoestel bij je hebt en Murphy had weer eens gelijk. Daarom na de mall naar het hotel, camera pakken en weer terug. Bij de boom aangekomen een paar leuke fotoos gemaakt tot een van die Mariboe’s dreigend naar beneden begon te kijken. Ik dacht eerst dat hij zich druk maakte om de wevers die ik stond te fotograferen, maar toen bleek dat ik het doel van zijn gedrag was. Een goed militair weet wanneer hij zich tactisch terug moet trekken en geloof me dat was het moment. Ik dus tactisch achteruit en terug naar het hotel. Verder tas pakken, slapen en wachten tot het morgen is.