een vrije zaterdag

Het moet vandaag niet gekker worden. Het is zaterdag en ik ben zo maar vrij en heb dus tijd om een stukje te schrijven. Op het moment dat ik dit schrijf is het staakt het vuren ongeveer 12 uur van kracht en moeten we dus maar kijken of een en ander verloopt. Voorlopig was het gisteren nog zo dat vooral de regeringstroepen van de mogelijkheid gebruik wilden maken om nog even maximaal terreinwinst te boeken. Dit betekent voorlopig niet dat we het minder druk gaan krijgen. Om te beginnen, gaat de hele J2-cel gevoeglijk aan met verlof dus werken we met ongeveer een halve bezetting en moeten wij de switch maken van oorlogs- naar vredessituatie en dus een groot deel van de modus operandum gaan verleggen. Ook dit levert weer zoveel interessante momenten op dat Chief-J2 het bijna jammer vond om met verlof te gaan. Het feit dat hij naar een villa met zwembad, tennisbaan en zo ging gaf de doorslag.
Toch zat ik gisteren tussen de bedrijven door even de digitale versie van het AD te lezen en zag dat Zuid SOEDAn de krant had gehaald. Het AD meldde dat heel veel ton voedsel uit het depot van het World Food Programme was ontvreemd. Nu had ik dat een week eerder al persoonlijk geconstateerd dat kwam het artikel wat laat. Wat ook aardig was, was de foto van de lokale dame die regulier aan het sjouwen was. Als het AD mij had gevraagd, had ik ze een foto kunnen leveren van de geplunderde opslagplaats zelf. Omdat ik niet te beroerd ben, voor mijn trouwe volgers bijgevoegd alsnog. We hebben daar trouwens ook een bank bekeken om na te gaan hoe het financiële verkeer zich hield tijdens de ongeregeldheden. Nu dat hield zich niet. Onder het afdak buiten lagen de opgeslagen en gescheurde kasregisters en journaalboeken als oud vuil over de grond. Jullie zullen begrijpen dat een klassiek opgeleide financial dit aan het hart gaat. Nu kon ikdit nog een plekje geven maar ik ken een aantal collega’s van de oude slag die bij deze aanblik acuut medisch hulp nodig zouden hebben gehad. Omdat men het ziekenhuis ook uit de verbindingen had geschoten, zou dat daar ter plaatse dus onmogelijk zijn geweest. Binnen was de chaos nog erger met als hoogtepunt de kluis. Niks subtiel doen en de deur fatsoenlijk proberen te openen zoals onze kluizenkrakers doen, nee gewoon volledig uit zijn hengsels rammen en leeghalen. Gevoegde foto zegt denk ik genoeg.
Verder heb ik nog een aantal foto’s en ervaringen opgedaan die niet geschikt zijn om op dit forum te delen. Ik zal kort zijn door aan te geven dat Bosnië het hier niet bij haalt.
Tot zo ver uit een zonnig Zuid Soedan. Tot ziens.