Naar Juba en verder

Na de onrustige nacht naar derde kerstdag toe toch op tijd wakker geworden om rond 07.00 uur uit te kunnen checken. Toch wel even gevraagd of men mijn kamer tot 12.00 uur vast wilde houden omdat het natuurlijk alles behalve zeker was dat ik ook zou vliegen. Dit bleek al op het vliegveld. Van het beloofde committee van afscheid ontbrak ieder spoor.Dus daar sta je dan midden op een vliegveld in Afrika. FGelukkig was er een groot bord met UN er op. Dus gewoon op de bluf daar heen gegaan en gezegd dat ik moest vliegen. Vluchtnummer en zo wist ik niet maar wel dat ik naar Juba moest. De VN pas en het diplomatieke paspoort deden wonderen en dus werd ik ingecheckt. Plunjebaal op de band en wegwezen. Hier hield vervolgens het voortvarende op. Bij de douanecontrole de een of andere ontzettende chagrijn die vond dat ik nog een formulier in moest vullen en vervolgens 4 uur in de vertrekhal zitten wachten tot we eindelijk vlogen. De vlucht duurde gelukkig niet zo lang dus na een uur al weer de bureaucratische molen van Zuid Soedan in. Toen dit was afgelopen eindelijk naar de locatie van bestemming. Daar stonden gelukkig al twee luchtmacht collega's te wachten en mocht ik koffie gaan drinken. Tijdens het koffiedrinken al wat eerste indrukken opgedaan en zitten wachten op de SNR die gelukkig vlot kwam. De rest van de dag bezig geweest met inboeken wat bij de VN op z'n VN's gaat. Ofwel zo langzaam en moeilijk mogelijk. Ik denk dat ik wel tien keer hetzelfde (gallileo) formulier in heb moeten vullen, wat betrokkene daarna in een computer in ging voeren. Mocht ik me in de toekomst ooit nog druk maken dat iets traag of bureaucratisch gaat, wil dan vriendelijk in mijn oor fluisteren "VN" en ik zal nooit meer klagen. Na het inchecken halverwege voor gezien te hebben gehouden omdat het na 16.00 uur was en onze VN- collega's dat geen tijd meer vinden om nog te werken, naar de legering gereden. Op mijn vraag hoe mijn fab er uit zag, begonnen mijn uitzendcollega's meewarig te lachen over zoveel domheid. De fab bleek een hotel te zijn met roomservice, een bar, een restaurant en een zwembad en zo. Je hoort mij niet klagen. Toch prima die "airfoce way of operations".Enige minpuntje was dat van 08.00 tot 18.00 uur er geen elektra is op de kamer vanwege de schermutselingen buiten het hotel. Ik zei al het leven van een uitgezonden militair gaat niet over rozen. Na het diner mijn klamboe over mijn matras geplaatst, in de klamboe gekropen en de luiken dichtgedaan.